Rijkswaterstaat zet eerste stappen naar voorspelbaar onderhoud

Met het Vitale Assets-programma zette Rijkswaterstaat twee jaar geleden de eerste schreden op het transitiepad naar voorspelbaar onderhoud. Inmiddels is de datastructuur aangelegd en kunnen de eerste, voorzichtige resultaten worden gemeld. En die zijn hoopgevend, getuige de succesvolle ontdekking van een mankement aan een luchtdroger. Zonder de meting van de stroomopneming was ditwaarschijnlijk niet gevonden voordat het tot ongemakken zou leiden. Rijkswaterstaat staat de komende jaren een aantal grote uitdagingen te wachten. De bezetting en belasting van de rijks(vaar)wegen is al groot en neemt alleen maar toe. Tegelijkertijd loopt een aantal grote kunstwerken tegen het einde van de levensduur en moet worden gerenoveerd of zelfs vervangen. Het personeel dat deze technisch complexe projecten moet uitvoeren is al schaars en zal de komende jaren alleen maar schaarser worden. En dan wil de burger ook nog zo min mogelijk wegenbelasting betalen. De oplossing voor deze zeer complexe puzzel zit in slim beheer. De mogelijkheden die informatie- en communicatietechnologie brengen voor datacollectie en -verwerking zouden de lasten in theorie kunnen verlichten. Om dit in de dagelijkse werkelijkheid van beheerders, uitvoerders en verkeersmanagers te beproeven, startte Rijkswaterstaat in 2016 het Vitale Assets project op. Inmiddels heeft het project een programmastatus gekregen, wat wil zeggen dat voorspelbaar en planbaar onderhoud worden ingebed in de langetermijnstrategie van de beheerder. Datagestuurd Senior adviseur Gilbert Westdorp van Rijkswaterstaat kan de eerste resultaten van de proeven al melden. Hij waarschuwt er tegelijkertijd voor dat er nog veel werk moet worden verzet voordat het asset management in de hogere regionen komt van het Gartner Maturity-model (een model dat volwassenheid van de informatievoorziening aanduidt, red.) en het onderhoud echt voorspelbaar wordt. ‘Eigenlijk startten we in 2014 al met het idee om het beheer en onderhoud meer datagestuurd uit te voeren’, zegt Westdorp. ‘Maar in 2016 kregen we de daadwerkelijke opdracht voor het uitvoeren van vier pilots op vier zeer complexe objecten: de Bernhardsluizen, de Kreekraksluizen, Sluizencomplex Eefde en een brug in Zuid-Holland. Het basisidee was om de sluizen zoveel mogelijk van sensoren te voorzien zodat we genoeg data konden verzamelen om daar kritische informatie uit te kunnen halen. De sluizen, gemalen...